قدرت بازدارندگی در فضای سایبر

وضعیت «آنارشیک»­گونه فضای سایبر، تأثیرات عمیقی روی منافع و امنیت ملی کشورها می­گذارد. بازیگران ناشناس متعددی روزانه منافع و زیرساخت­های حیاتی دیگر بازیگران را تهدید می­کنند. دولت­ها باید راهی برای کاستن از آسیب­های این فضا بیابند و استراتژی بازدارندگی می­تواند در این زمینه به کار آید. مقاله حاضر به بررسی این موضوع می­پردازد که آیا استراتژی بازدارندگی در فضای سایبر کارآمدی دارد؟ و شرایط این کارآمدی کدام ها هستند؟ یافته­های این پژوهش نشان می دهد که هرچند استراتژی بازدارندگی نمی­تواند همانند دوران جنگ سرد در فضای مجازی نیز کارآیی داشته باشد اما پتانسیل زیادی برای محافظت از منافع و امنیت ملی کشورها دارد. سه مولفه­ اساسی برای کارآمدی این استراتژی نیز شناسایی شدند که عبارتند از قدرت دفاعی زیاد، قابلیت شناسایی مهاجم و توانمندی انجام اقدامات تلافی­جویانه سخت. «شناسایی» مولفه کلیدی و اساسی نظریه بازدارندگی در حوزه سایبری هست. چرا که شناسایی موفق، متضمن موثر و مفید بودن اقدامات تلافی جویانه است و باعث می­شود که تهدیدات واقعی از بین بروند. همچنین یافته­های این مقاله نشان می­دهند که استراتژی بازدارندگی بدون اقدامات تلافی جویانه، موفق نخواهد بود. در نبود اقدامات تلافی جویانه، مهاجمان بالقوه هم انگیزه ای برای خودداری از حمله ندارند.

کلیدواژه ها:

بازدارندگی ، فضای سایبری ، شناسایی ، دفاع ، اقدامات تلافی جویانه