اثر مشاوره فردی بر میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم‌گیری بر روند درمان: کارآزمایی بالینی

اهداف: حساسیت زیاد دوره بارداری و آسیب‌پذیربودن مادران در این دوران بر اهمیت شرکت آنان در تصمیمات بالینی می‌افزاید. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاوره فردی بر میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم‌گیری در مراحل درمان انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397، تعداد 190 نفر از زنان باردار مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی- درمانی کوثر شهرستان قزوین به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 95 نفر) قرار گرفتند. مداخله به‌صورت یک جلسه 60دقیقه‌ای مشاوره فردی برای گروه آزمون برگزار شد. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه مشارکت در تصمیم‌گیری کریستون و همکاران بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 23 و با استفاده از آزمون‌های T مستقل، T زوجی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بین میانگین نمرات میزان مشارکت مادران قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده شد (0.001>P)، اما در گروه کنترل میانگین میزان مشارکت مادران قبل و پس از مداخله تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (0.05P). نتیجه‌گیری: مشاوره فردی، مداخله موثر و مناسبی برای ارتقای میزان مشارکت مادران باردار در تصمیم‌گیری برای مراحل درمان است.

کلیدواژه ها:

Counseling ، Patient Participation ، Decision Making ، Mothers ، مشاوره ، مشارکت ، تصمیم‌گیری ، مادر باردار