نقش بی‌رمقی زناشویی، بی‌ثباتی زناشویی و نارسایی شناختی در پیش بینی میل به طلاق زوجین

ازآنجاکه خانواده مهم­ترین نهاد جامعه و منشأ جامعه­ی سالم است، وارد شدن هر آفت و زوالی به این نهاد و کارکردهای آن از امور مهم و شایسته­ی کنکاش تحقیقات است. هدف این مطالعه بررسی نقش بی‌رمقی زناشویی، بی­ثباتی زناشویی و نارسایی شناختی در پیش­بینی میل به طلاق زوجین بود. پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی و جامعه آماری شامل 120 نفر زن و 120 نفر مرد در سال 1398 بود. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های مقیاس بی‌رمقی زناشویی پاینز (1996)، بی‌ثباتی ازدواج ادواردز، جانسون و آلن (1987)، پرسشنامه نارسایی­های شناختی برادبنت، کوپر، فیتزجرالد و پارکز (1982) و پرسشنامه میل به طلاق روزلت، جانسون و مورو (1986) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین طلاق و بی‌رمقی زناشویی (01/0>P؛ 86/0r=) و بین طلاق و بی­ثباتی­ زناشویی (01/0>P؛ 79/0r=) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، ولی بین طلاق و نارسایی شناختی (01/0>P؛ 006/0r=) رابطه‌ای برقرار نیست. نتایج ضریب رگرسیون نیز نشان می­دهد بی‌رمقی زناشویی (67/26=t؛ 01/0>p) و بی‌ثباتی زناشویی (89/19=t؛ 01/0>p) می‌توانند طلاق را پیش­بینی کنند، ولی نارسایی شناختی (11/0=t؛ 01/0>p) قادر به پیش­بینی طلاق نیست. ازاین‌رو با توجه به یافته‌های پژوهش از کاهش بی‌رمقی و افزایش ثبات زناشویی می­توان برای غنی­سازی روابط بین فردی همسران و کاهش میل به طلاق استفاده کرد.  

کلیدواژه ها:

marital burnout ، marital instability ، cognitive failure ، divorce ، بی‌رمقی زناشویی ، بی‌ثباتی زناشویی ، نارسایی شناختی ، طلاق