اثربخشی درمان فراتشخیصی پروتکل یکپارچه بر نشانه‌های اضطرابی و افسردگی همایند در مادران خانه‌دار

مقدمه: هدف پژوهش پیش رو تعیین اثربخشی درمان فراتشخیصی پروتکل یکپارچه (Unified Protocol)  بر نشانه‌های اضطرابی و افسردگی همایند در مادران ‌خانه‌دار بود. روش‌ کار: تعداد30 نفر از زنان خانه‌دار مدارس استان البرزکه به روش نمونه­‌گیری در دسترس انتخاب شدند، پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش، با نشانه­‌های افسردگی و اضطراب همبود، در دو گروه درمان فراتشخیصی (15 نفر)  و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایشی، 12 جلسه درمان هفتگی فراتشخیصی را دریافت کرد و با استفاده از مقیاس اضطراب بک(BAI)  و افسردگی بک(BDI-II) ، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پیگیری 3 ماهه شدند. جهت تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس یک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. یافته‌ها: مقایسه میانگین‌های دو گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون نشان داد که اجرای پروتکل یکپارچه بر نشانه‌های اضطراب و نشانه‌های افسردگی در گروه آزمایش موثر واقع شده است. نتیجه‌گیری: نتایج نهایی نشان داد که اجرای پروتکل یکپارچه، نشانه‌های افسردگی و اضطراب را به صورت معناداری به ترتیب در سطح 01/0>p و 05/0>p در مادران خانه‌دار شرکت ‌کننده در این پژوهش کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

Anxiety ، Depression ، Transdiagnostic Treatment ، Unified Protocol ، Cognitive Behavioral Therapy. ، پروتکل یکپارچه ، درمان فراتشخیصی ، اضطراب ، افسردگی