تاثیر جایگاه کاربری اراضی شهری در بار ترافیکی شبکه حمل و نقل درون شهری (نمونه موردی: بحش مرکزی شهر زنجان)

مبحث تقاضای حمل و نقل وابسته به جانمایی کاربری های شهری می باشد که عدم جانمایی صحیح آنها باعث به وجود آمدن نیاز به جابجایی با فاصله زیاد افراد برای دسترسی به کالاها و اطلاعات به وسیله وسایل نقلیه در داخل شهرها می شود که ضمن ایجاد ترافیک سنگین در معابر باعث اتلاف وقت استفاده کنندگان از سیستم حمل و نقل عمومی گردیده و از طرفی دیگر آلودگی های زیست محیطی بی شماری در محدوده مورد مطالعه ایجاد می کند. استقرار نامناسب کاربری ها و به تبع تشدید بار ترافیکی شبکه حمل و نقل به جهت نیاز به دسترسی به کاربری های مزبور آسایش محیطی را از بین برده و تنزل کیفیت محیط را به دنبال خواهد داشت. موضوع تحقیق بررسی و ساماندهی کاربری اراضی شهری در بار ترافیکی شبکه حمل و نقل درون شهری بوده و هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر نوع طراحی شهری و ارایه راهکار مناسب برای پخش ترافیک شهری در سطح شهر به صورت متعادل در نمونه موردی مرکز شهر زنجام می باشد که در راستای رسیدن به اهداف مورد نظر، پس از مرور نتایج تحقیقات پیشین و استناد به طرح های بالادست به بیان مشکلات موجود در محله و تحلیل ویژگی های مرکز شهر پرداخته و با تکنیک swot نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید محدوده را بیان نموده و پس از تدوین چشم انداز با مدل ارگون سعی در تدوین ضوابط برای حل مشکلات محدوده نموده ام. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر تمرکز نامناسب کاربری ها و ترافیک به وجود آمده از این تمرکز می باشد و این موضوع بیانگر پخشایش نامناسب کاربری ها در طرح تفصیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

بافت مرکزی زنجان ، طراحی شهری ، کاربری اراضی ، ترافیک شهری