نقش تعدیل کنندگی ایدئولوژی اخلاقی در رابطه بین رهبری اخلاقی و عدالت سازمانی با بد رفتاری سازمانی

زمینه: رفتار سازمانی مناسب و پرهیز از بد رفتاری سازمانی، ایدئولوژی اخلاقی مدیران در جهت هدایت درونی برای تصمیم گیری های درست و به جا، اولویت دادن به اخلاقیات در سازمان و وجود عدالت سازمانی در محل کار که باعث افزایش اثربخشی سازمان می شود، لزوم اجرای این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی ایدئولوژی اخلاقی در رابطه رهبری اخلاقی و عدالت سازمانی با بدرفتاری سازمانی را نمایان می کند. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مدیران مدارس منطقه جنوب غربی شهر اصفهان تشکیل می دادند. به دلیل کوچک بودن حجم جامعه، کل جامعه به عنوان نمونه (263 نفر) در نظر گرفته شد. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استفاده شد که شامل73 گویه و 7 زیر مقیاس بود. در تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی با کمک نرم افزار مادپراب و بسته آماری در علوم اجتماعی نسخه 22 استفاده شد. یافته ها:  یافته ها نشان داد بین متغیرهای پژوهش رابطه معنادار وجود دارد. در رابطه رهبری اخلاقی و عدالت سازمانی با بد رفتاری سازمانی متغیر ایده آل گرایی اخلاقی مدیران نقش تعدیل کنندگی ایفا می کند(05/0>P). نتیجه گیری: هرچه فلسفه اخلاقی ایده آل گرایی در افراد بیشتر باشد اثر رهبری اخلاقی بر عدالت سازمانی و در نهایت بر بدرفتاری سازمانی نیز افزایش می یابد.  

کلیدواژه ها:

Ethical ideology ، Ethical leadership ، Organizational justice ، Organizational misbehavior ، ایدئولوژی اخلاقی ، رهبری اخلاقی ، عدالت سازمانی ، بد رفتاری سازمانی