ارتباط معلم و دانش آموز

در نظام آموزش و پرورش که دانش آموزان مهم ترین عنصر تشکیل دهنده آن نظام محسوب می شوند و تمامی برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها و تدارک امکانات در آموزش و پرورش به دانش آموزان منتهی می شود چرا که آماده کردن دانش آموزان و ایجاد صلاحیت های لازم در آنها برای ورود به اجتماعی که خود سازنده آن است هدف نهایی آموزش و پرورش می باشد و هر چقدر هم به مسائل و مشکلات دانش آموزان بیشتر توجه شود ساختار آینده اجتماع از استحکام بیشتری برخوردار خواهد شد . در این بین رسالت معلمان بسیار پررنگ می شود چرا که علاوه بر نقش بسزایی که در تربیت دانش آموزان دارند ساعتهای زیادی را با آنان می گذرانند که این خود نقش ارتباط را برجسته می نماید. اگر این ارتباط همراه با آموزش، ارتباطی حمایتی و عاطفی در تمامی مقاطع تحصیلی مخصوصاً در مقط ع ابتدایی باشد بسیار چشمگیر است چرا که سازنده منش و رفتار دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها در سالهای پیش رو می گردد و در سلامت فکری و روانی آنها نقش مهمی ایفا می کند.