بررسی پاسخ لرزه ای ساختمانهای فولادی میان مرتبه دارای مهاربندهای زیپر تحت زلزله های حوزه دور از گسل

آنچه امروزه در طراحی سازه در مناطق با لرزهخیزی بالا اهمیت دارد، تامین شکل پذیری و سختی مناسب سازه میباشد. سیستم قاب فلزی مهاربندی شده با مهاربند فولادی، یکی از انواع سیستمهای مقاوم در برابر بارهای جانبی از قبیل زلزله می باشد که دارای سختی کافی برای کنترل تغییر مکان جانبی بوده تا از وقوع هر گونه خسارت سازهای و غیر سازه ای در طی زمین لرزه های متوسط ولی مکرر جلوگیری به عمل آورد، و همچنین دارای شکل پذیری مناسبی میباشد تا تحت زلزله های شدید از فروریزش سازه جلوگیری نماید. عملکرد سازهای سازه های دارای مهاربند در برابر بارهای جانبی بر اساس سختی محوری مهاربندها است. به این ترتیب که در حین اعمال بارهای جانبی که منجر به جابجایی نسبی کف طبقات میشوند، مهاربند از تغییر فرم پانلی که در آن قرار دارد جلوگیری میکند و در نتیجه در مهاربند نیروی محوری کششی و فشاری ایجاد می شود. لذا در این تحقیق، هدف اصلی بررسی عملکرد لرزه ای سازه های فولادی دارای مهاربندهای زیپی و تاثیر برخواص رفتاری سازه های فولادی میباشد. در این تحقیق سازه های فولادی به روش LRFD طراحی شدهاند و با توجه به تحلیل بارافزون ارزیابی میشوند. با توجه به نتایج تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی به این نتیجه ریبده شده است که مهاربند زیپر تاثیر بسزایی بر روی پاسخ لرزه ساختمانهای 5 و 10 طبقه دارد و پاسخ سازه را بطور قابل توجهی کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

لرزه خیزی ، شکل پذیری ، مهاربند ، زیپر ، عملکرد لرزه ای