سهم نسبی مهارت مدیریت بر خود در عوامل نگهدارنده شغلی: مطالعه موردی (دبیران تربیت‌بدنی شهرستان‌های استان تهران)

هدف: پژوهش حاضر باهدف تعیین سهم نسبی مهارت مدیریت بر خود در عوامل نگهدارنده شغلی معلمان تربیت­بدنی شهرستان­های استان تهران انجام­گرفت. روش­شناسی: جامعه آماری این تحقیق شامل 1719 معلم تربیت­بدنی آموزش‌وپرورش شهرستان­های استان تهران بود. از میان آن‌ها طبق جدول مورگان 315 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی ـ طبقه­ای برگزیده شدند. ابزار گردآوری داده­ها دو پرسشنامه­ عوامل نگهدارنده ­شغلی اینگلس ­و­ همکاران (1996) و مدیریت بر خود مزو (2005) بود. روایی ­صوری ­و محتوایی پرسشنامه­ها توسط 12 نفر از اساتید خبره مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی به‌وسیله آزمون آلفای کرونباخ به­ترتیب )92/0 =α( و )84/0 =α) حاصل گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته­ها: ضریب همبستگی چندگانه نشان داد که بین نظارت بر خود، خود­ارزیابی و خودتقویتی با عوامل نگهدارنده­ شغلی رابطه مثبت و معناداری (10/0=p ،501/0=r) وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 1/25 درصد از واریانس عوامل نگهدارنده شغلی مربوط به مؤلفه­های مدیریت بر خود است و نظارت بر خود در پیش­بینی تغییرات عوامل نگهدارنده شغلی نسبت به متغیرهای دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است (001/0= p ،299/0=β). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می­رسد توجه و اهتمام به معیارهای مهارت مدیریت بر خود به­عنوان پیش­بین مهم نگهدارنده شغلی در معلمان تربیت بدنی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

نظارت بر خود ، خود ارزیابی ، خود تقویتی ، عوامل نگهدارنده‌ شغلی ، مهارت مدیریت بر خود