مروری بر اصول و الزامات ارزیابی کارکنان آزمون های غیر مخرب با پیروی از استاندارد ایزو 9712 با محوریت صنایع نفت و گاز

با توجه به اینکه اثربخشی کاربردی آزمون غیرمخرب1 به قابلیت اشخاص انجام دهنده یا مسئول در آزمـون بسـتگی دارد، تـدوین یـک روش اجرایـی بـه منظور مستند کردن شایستگی کارکنان امری ضروری است. کارکنانی که وظایف آنها ایجاب می کند دانش مناسب تئوریک و عملی را بـه منظـور انجـام، تعیین، نظارت، پایش یا ارزیابی تست غیر مخرب توامان داشته باشند. انگیزه مضاعف دیگر، از کاربردهای صنعتی وسیع قابل قیـاس جهـانی کـه نیازمنـد رویکرد مشترک آزمون غیرمخرب هستند، نشأت می گیرد. هنگامی که گواهینامه کارکنان انجام دهنـده آزمـون غیرمخـرب در اسـتانداردهای محصـول، مقررات، کدها یا ویژگی ها تعریف می شود، گواهی کردن کارکنان اهمیت می یابـد. شناسـایی عیـوب، انتخـاب روش مناسـب جهـت تشـخیص عیـوب و آگاهی از معیارهای پذیرش با توجه به نوع کاربرد قطعات در صنعت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در این راستا، توانایی کارکنـان آزمـون هـای غیـر مخرب بسیار تاثیرگذار خواهد بود. بازرس تست غیر مخرب مسئولیت یافتن عیوب اجزا و سیستم قبل از اینکه منجر به خسارت و مشکل اساسـی شـود را برعهده دارد. جهت دستیابی به این توانایی به منظور تامین کیفیت قطعات، پرسنل تست غیر مخرب می بایست بصورت تخصصی آموزش دیـده و توسـط یک مقام مرجع تایید صلاحیت شوند که در نهایت به برقراری تعادل بین مقرون به صرفه بودن و کیفیت کالا منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

پرسنل آزمون های غیرمخرب ، ارزیابی پرسنل2 ، کنترل کیفیت3 ، ایزو 97124 ، صنعت نفت و گاز