تحلیلی بر تغییر مبانی نظری و تیپولوژی طراحی در فازهای قدیم و جدید پارک کوه سنگی مشهد

زمینه و هدف پایه در این مقاله ؛ شناخت مبانی نظری و تیپولوژی هر یک از فازهای اجرایی پارک کوهسنگی و بررسـی رونـد تغییر این مبانی نظری در طی زمان و شناسایی دلایل تغییر مبانی نظری در هر یک از بخش های پارک اسـت. بخـش اعظـم اطلاعات این پژوهش از طریق عملیات میدانی در پارک و کسب اطلاعات از سازمان شهرداری، شـرکت مشـاور طـرح توسـعه پارک، سازمان منابع طبیعی و سازمان پارک و فضای سبز شهر مشهد، جمع آوری شـده اسـت و نتـایج نهـایی و نمودارهـای گرافیکی با جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اطلاعات میدانی و با کمک روش تحلیلی – تطبیقی ، حاصل شده است. یافتـه های این پژوهش نشان می دهد؛ فاز قدیم پارک که شامل باغ پذیرایی و باغ فرهنگی است، برمبنـای سـبک باغسـازی اصـیل ایرانی و فاز جدید که شامل باغ سنگی و باغ طبیعی می باشد، بر مبنای سبک باغ ارگانیک طراحی و اجرا شده است. تحلیل و نتیجه گیری حاصل از یافته ها گویای آن است که عوامل مختلفی باعث تغییر مبانی نظری و تیپولوژی طراحی در پارک شده است، این عوامل شامل: متاثر بودن از سبک باغسازی دوره خود، هماهنگی با راهبرد کاربردی در طرح توسعه ، وحدت با طرح ، ملاحضات ایجاد میان فضا برای تغییر مبانی نظری ، تاثیر از بستر کوه سنگی موجود و تغییر علاقه مردم بر اساس سبک روز پارک سازی، می باشد.

کلیدواژه ها:

پارک ، کوه سنگی ، ارگانیک ، باغ ایرانی ، باغسازی