بررسی تاثیر ۶ هفته پروتکل ورزش درمانی مبتنی بر پایدارسازی اسکاپولا بر موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه وستون فقرات توراسیک دربیماران مبتلا به سندرم کارمفرط شانه

مقدمه: سندرم کار مفرط شانه، علاوه بر ایجاد درد و محدودیت حرکتی شانه، موجب اختلال در وضعیت سر، گردن، شانه و پشت میگردد که این امر عملکرد مفصل شانه و کلیه فعالیتهای اندام فوقانی را تحت تاثیر قرار میدهد. برنامه ورزشهای کششی و تقویتی به عنوان روشی موثر و محافظتی جهت بهبود موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه و انحنای ستون فقرات توراسیک در درمان سندرم کار مفرط شانه توصیه میگردد. هدف این تحقیق بررسی وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانهای در افراد مبتلا به سندرم کار مفرط شانه و نیز بررسی تاثیر ورزش درمانی در بهبود وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانهای، انحنای ستون فقرات توراسیک و موقعیت استخوان اسکاپولا میباشد. روش کار: پژوهش حاضر نوعی بررسی شبهتجربی از نوع مداخلهای قبل و بعد بود که روی ۳۶ نفر بیمار واجد شرایط انجام شد. ارزیابیهای لازم برای تعیین میزان پروترکشن، چرخش و تقارن اسکاپولا و همچنین وضعیت قرارگیری بیمار شامل بررسی وضعیتهای جلوآمدگی شانه، سر و نیز انحنای ستون فقرات توراسیک قبل و بعد از پروتکل شش هفتهای ورزش درمانی، به عمل آمد. یافتهها: نتایج این مطالعه مبین کاهش پروترکشن اسکاپولا و انحنای ستون فقرات توراسیک و نیز کاهش جلو آمدگی سر و شانه میباشد . ولی از نظر میزان چرخش و تقارن اسکاپولا تغییر معناداری مشاهده نگردید. نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت پروتکل شش هفتهای ورزش درمانی در کاهش جلو آمدگی سر، شانه و اسکاپولا و کاهش میزان انحنای ستون فقرات توراسیک میباشد.

کلیدواژه ها:

Shoulder Overuse Syndromes ، Posture ، Exercise Therapy ، سندرم کار مفرط شانه ، ورزشدرمانی ، وضعیت قرارگیری