بررسی کارکردهای کاروانسراهای ایرانی با رویکردی منظرین

توسعه راهها از جمله ضروریات توسعه اقتصادی در هر دوران تاریخی بوده است. در روزگار قدیم به دلایل مختلف از جمله گستردگی کشور ایران و نیاز به برقراری ارتباط میان شهرهای مختلف، کاروانسراها ایجاد شدهاند. بناهایی که در طول زمان به دلایل مختلفی مورد توجه قرار گرفتهاند. این بناها علاوه بر آنکه برای استراحت کاروانها و مسافران در بین راه و مبادله کالا در درون شهر ایجاد میشدند، کارکردهای مهم دیگری نیز داشتند. این مقاله با هدف بررسی کارکردهای کاروانسرا به منظور بررسی امکان تبدیل آن به یک منظر تاریخی مورد استفاده در گردشگری منظر و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانهای و از طریق بررسی مجلات و مقالات معتبر و کتب تاریخی در خصوص کاروانسرا انجام شده است. در این تحلیل با نگاه منظرین به موضوع، کارکردهای کاروانسرا مشخصشده و کارکردها به ۱۱ دسته اصلی تقسیم شدهاند. با تحلیل این کارکردها به نظر میرسد کاروانسراها با همسانسازی عملکردی خود در دورههای زمانی مختلف، توانستهاند جایگاه خاصی در فرایندهای اقتصادی فرهنگی تجاری داشته باشند. روایت منظرین این کارکردها ظرفیت مناسبی برای ایجاد یک منظر و مقصد گردشگری ارائه میکند. 

کلیدواژه ها:

کاروانسرا ، کارکرد ، منظر ، ایران