ادراک خود در مراجعان ایرانی با سابقه ای از ترومای پیچیده: یک مطالعه پدیدارشناسی

سابقهی ترومای پیچیده در کودکی میتواند به تاثیرات روانشناختی قابل توجهی در بزرگسالی منجر شود که یکی از مهمترین آنها ادراک-های ناسازگارانه از خود است. هدف مطالعهی حاضر، فراهم کردن درکی عمیق از چگونگی ادراک خود در مراجعان بزرگسال ایرانی است که سابقهای از ترومای پیچیده در کودکی داشتهاند. روش پژوهش، پدیدارشناسی تفسیری است که یک روش کیفی است. برای این منظور، ۱۲ مراجع (۸ زن و ۴ مرد) با سابقهای از ترومای پیچیده (غفلت هیجانی و فیزیکی و سورفتار هیجانی، فیزیکی و جنسی) که به دو کلینیک روانشناسی در تهران مراجعه کرده بودند با استفاده از نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از روش مصاحبه عمیق استفاده شد. مصاحبهها ضبط و کلمه به کلمه پیاده شد و با استفاده از روش هفت مرحلهای کلایزی تحلیل شد. دو مولفهی اصلی به نامهای درک مرکزی از خود و راهبردهای مقابلهای استخراج شد. درک مرکزی از خود، شامل دو طبقهی اصلی شرم ناسازگارانه و ترس ناسازگارانه بود؛ و راهبردهای مقابلهای، شامل پنج طبقه اصلی اجتناب، برگرداندن خشم نسبت به خود و رفتارهای جبرانی بود. یافتهها مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاست.

کلیدواژه ها:

ترومای پیچیده ، ادراک خود ، پدیدارشناسی