بررسی شواهد باستانشناختی دوره ایلام میانه در حوضه کارون علیا

شواهد باستانشناختی، جایگاه ساکنین کوهپایههای زاگرس را در تحولات دوران ایلام تایید کرده است. اما اطلاعات منسجمی از کمیت و کیفیت آثار این دوره در بخش­های داخلی ارتفاعات زاگرس و به­خصوص در سرشاخههای رود کارون در دست نیست. جدیدترین بررسی­ها و کاوشهای باستانشناختی حاکی از وجود شواهد قابلتوجهی از دوران ایلام میانه یا یکی از شکوفاترین مقاطع تاریخ ایلام در این مناطق است. بررسی­های میدانی، بازنگری و جمعبندی نتایج مطالعات جدید جایگاه منطقه کارون علیا را در قلمرو امپراطوری ایلام بهطور مستندی آشکار مینماید. کشف تپهها ومحوطههای باستانی، آثارمعماری، تدفین­ها،کتیبه­های میخی و اشیا سفالین ایلامی در این منطقه مرتفع و صعبالعبور، دریچه­های تازه­ای بر روی ایلام­شناسان گشوده است. بررسی این مدارک نشان میدهد که این مناطق برخلاف نتیجهگیریهای پیشین، نه در حاشیه قلمرو ایلام، بلکه در بطن معادلات سیاسی و اجتماعی جنوب غرب ایران در هزاره دوم قبل از میلاد قرار داشتهاند.

کلیدواژه ها:

باستانشناختی ، ایلام میانه ، کارون علیا ، زاگرس ، جنوب غرب ایران