تاثیر آموزش خلاقیت درمانی بر میزان خودکارآمدی در دانش آموزان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خلاقیت درمانی بر میزان خودکارآمدی دردانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه ۳ تهران انجام شد. طرح پژوهش حاضر نیمهآزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیهدانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه سه شهر تهران در سال ۹۷ - ۱۳۹۶ تشکیل دادندکه از میان آنها ۳۰ نفر به صورت داوطلب و دردسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز ازطریق پرسشنامه خودکارآمدی جمع آوری شد. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروهآزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰دقیقه ای تحت آموزش خلاقیت درمانی قرار گرفت و پس از آن از گروه های آزمایش وکنترل، پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده های حاصل از پژوهش، از روش تحلیلکواریانس چند متغیره (مانکووا) استفاده شد. نتا یج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزشخلاقیت درمانی بر میزان خودکارآمدی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه موثر است.آموزش خلاقیت باعث افزایش میزان خود کارآمدی در دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت درمانی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان پسر ، شهر تهران