بررسی عوامل موثر بر تمایل به پرداخت زعفران کاران برای بهره برداری از آب های زیرزمینی (مطالعه موردی دشت زاوه- تربت حیدریه)

بخش عمده منابع آب استحصالی دشت زاوه- تربت حیدریه در استان خراسان­رضوی، از طریق چاه بوده و آب های استحصالی عمدتا در بخش کشاورزی مورد مصرف قرار می­گیرد. افت شدید در سطح آب زیرزمینی این دشت در چند سال اخیر، توجه به رویکرد مدیریت تقاضا در بهره­برداری از این منابع آبی را ضروری ساخته است. در این راستا، این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر تمایل به پرداخت زعفران­کاران برای استفاده از آب­های زیرزمینی با استفاده از روش ارزش­گذاری مشروط و الگوی دومرحله­ای هکمن می­پردازد. اطلاعات مورد نیاز با روش نمونه­گیری خوشه­ای دومرحله­ای و تکمیل پرسشنامه از ۱۲۲ زعفران­کار در سال ۱۳۹۴ جمع آوری شده است. نتایج نشان می­دهد میانگین تمایل به پرداخت زعفران­کاران برای آب­های زیرزمینی برابر با ۲۲۶۲۳۰ ریال به ازای هر ساعت آب (برای یک چاه با متوسط دبی ۲۵ لیتر بر ثانیه) است. در مرحله اول الگوی هکمن مشخص شد، متغیرهای تحصیلات، سطح زیرکشت زعفران و نسبت درآمد زعفران به درآمد سالیانه کشاورز تاثیر مثبت و معناداری بر تمایل به پرداخت زعفران­کاران دارند و در مرحله دوم الگوی هکمن، متغیر سن تاثیر منفی و معنادار و متغیرهای تحصیلات کشاورز و میزان عملکرد زعفران تاثیر مثبت و معنا­داری بر این امر دارند. 

کلیدواژه ها:

الگوی توبیت ، الگوی پروبیت ، روش ارزش گذاری مشروط ، منابع آبی