ارزیابی پتانسیل سیانو باکتر (جلبک سبز- آبی) Nostoc sp. FS۷۷ در شرایط خارج آزمایشگاه با رویکرد شناخت کاربردها در بیوتکنولوژی کشاورزی

هدف پژوهش مطالعه بقاء، رشد و خوگیری جلبک سبز آبی Nostoc sp.FS۷۷ جمع آوری شده از استان گلستان بصورت تلقیح ریز جلبک در شرایط طبیعی خارج آزمایشگاه بود. پس از جداسازی و تلخیص، نمونه در محیط کشت مایع BG۰-۱۱ تحت شدت نور ۲ میکرومول کوانتا برمترمربع در ثانیه، دمای ۲۸ درجه سانتی گراد و روشنایی سفید مداوم و عدم تلقیح دی اکسید کربن قرار گرفت. سپس نمونه به ۹ ظرف پلی اتیلن با ابعاد ۳۰×۲۰ سانتی متر در ردیفی از گودال های حفر شده درزمین منتقل گردید. تلقیح یک لیتر در هر ظرف محیط کشت با مقدار مساوی سوسپانسیون جلبکی انجام شد. پاسخ های اکوفیزیولوژیک و فیزیولوژیک براساس روش های رایج جلبک شناسی حاکی از رفتارهای متفاوت نمونه در محیط طبیعی بود. بررسی منحنی رشد نشان داد که نمونه در نخستین روزهای پس از تلقیح فاقد فاز منفی رشد و تاخیری است. این مسئله در مورد فعالیت های فیزیولوژیک نمونه نیز صدق می کند. سیستم فتوسنتزی شامل رنگیزه های فیکوبیلی پروتئینی از جمله آلوفیکوسیانین، فیکوسیانین، فیکواریترین و رنگیزه های کلروفیلی در طی دو هفته دارای افزایش معنی دار بود. میزان برون ریزش آمونیوم با پیشرفت زمان و افزایش زیست توده شدت یافت. نتایج حاصل در تطابق با دیگر رفتارهای این سیانوباکتری در محیط طبیعی ، نشان داد که نمونه حاضر کاندید مناسبی برای اهداف آینده بیوتکنولوژی کشاورزی  ازجمله کود زیستی ، اصلاحگر خاک و اکوسیستم می باشد.  

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، خوگیری ، رشد ، سیانوباکتری ، کشت خارج آزمایشگاه ، گلستان ، نوستوک