رابطه بین حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادها در بین کارکنان

  هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادها در بین کارکنان دانشگاه اصفهان بر اساس مدل معادلات ساختاری بود. بدین منظور، از میان ۸۸۴ نفرکارکنان مشغول به فعالیت در سال تحصیلی ۱۳۸۹-۱۳۸۸ تعداد ۱۹۶ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته آمادگی نظام پیشنهادها برای مولفه های (آمادگی فردی، آمادگی مدیران، آمادگی ساختاری، آمادگی فرهنگی) و پرسشنامه حمایت سازمانی (آیزنبرگ، ۱۹۸۶) استفاده گردید. هر دو پرسشنامه از لحاظ روایی دارای روایی محتوایی بوده و برای پایایی آن ها نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی پرسشنامه آمادگی استقرار نظام پیشنهادها ۸۳/۰، و حمایت سازمانی ۸۹/۰ به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد حمایت سازمانی با استقرار نظام پیشنهادها دارای اثر مستقیم ۹۶/۰= β و همچنین، دارای اثرهای غیرمستقیم با آمادگی فردی کارکنان، ۶۸/۰= β، آمادگی مدیر، ۸۱/۰= β، آمادگی ساختاری، ۸۰/۰ = β و آمادگی فرهنگی، ۷۸/۰ = β، است (۰۰۰۱/۰P=). بنابراین، یافته های حاصل از مدل معادله ساختاری نشان داد که ضریب اثر متغیر حمایت سازمانی بر آمادگی برای استقرار نظام پیشنهادها معنادار بوده است.  

کلیدواژه ها:

آمادگی فردی ، آمادگی مدیران ، آمادگی فرهنگی ، آمادگی ساختاری ، حمایت سازمانی ، مدل معادله ساختاری ، نظام پیشنهادها