بررسی رابطه گونه های هویت جمعی با مصرف گونه های موسیقیایی نمونه مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه یاسوج

بعد از دهه ۱۹۷۰ نوعی چرخش مطالعاتی از تمرکز صرف بر وجوه تولید به وجوه مصرف بهویژه مصرف فرهنگی و نوعی چرخش تبیینی از تاکید بر متغیرهای به اصطلاح «سخت» مانند طبقه، به تاکید و توجه به متغیرهای به اصطلاح «نرم» مانند هویت اتفاق افتاد. بر اساس این، پژوهشگران به مصرف موسیقیایی که یکی از مهم ترین گونههای مصرف فرهنگی است و تبیین آن بر اساس هویت جمعی توجه کردند. با وجود این، جامعه شناسان جامعه ما به هر دو واقعیت بررسی مصرف گونه های موسیقیایی و تبیین آن بر اساس عوامل فرهنگی، کمتر توجه کرده اند. با درنظرگرفتن محدودیتهای بالا، مقاله حاضر نتیجه پژوهشی کمی - پیمایشی است که درباره رابطه مصرف گونههای موسیقیایی با هویت جمعی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان لر دانشگاه یاسوج بودهاند که برای دسترسی به آنان از شیوه نمونهگیری طبقهای چندمرحلهای متناسب با حجم استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، مصرف موسیقی پاپ و موسیقی کلاسیک غربی به ترتیب پرمصرف ترین و کممصرفرین گونههای موسیقیایی دانشجویان بودهاند. رابطه هویت قومی با مصرف گونههای موسیقیایی محلی، پاپ و مذهبی، مثبت و معنادار و با موسیقی سنتی و غربی، غیرمعنادار بود. رابطه هویت ملی با مصرف گونههای موسیقیایی غربی و پاپ، منفی و معنادار، با موسیقی مذهبی، مثبت و معنادار و با سایر گونههای موسیقی غیرمعنادار بود. رابطه هویت جهانی با مصرف گونههای موسیقیایی غربی و پاپ، مثبت و با موسیقی های سنتی، محلی و مذهبی، منفی و معنادار بوده است. درنهایت می توان گفت میزان برجستگی، تعهد و تعلق به هر یک از گونههای هویت جمعی، ذائقه مصرف موسیقیایی فرد را به سمت و سوی مصرف یک نوع موسیقی خاص سوق میدهد؛ به عبارتی افراد منفعلانه موسیقی مصرف نمی کنند، بلکه فعالانه متناسب با سرمایه های هویتی خود موسیقیهای خاصی را انتخاب و مصرف می کنند. 

کلیدواژه ها:

مصرف فرهنگی ، مصرف موسیقایی ، هویت قومی ، هویت ملی ، هویت جهانی ، قوم لر ، دانشگاه یاسوج