تحلیل رابطه بین عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان سازمان بهزیستی شهر اصفهان

      طاهره بابازاده، دانشجوی دکتر فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه اصفهان *   عبدالرسول جمشیدیان، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان   حمید رحیمی، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه کاشان   محمدرضا مرادی، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص     هدف کلی این پژوهش، تحلیل رابطه عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان بهزیستی شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری، شامل ۶۸۹ نفر از کارکنان بهزیستی شهر اصفهان بودهاند که از این تعداد ۸۶ نفر از طریق نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه محقق ساخته عدالت سازمانی در قالب ۲۴ سوال بسته پاسخ بر حسب طیف پنج درجهای لیکرت و پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا ( msq ) در قالب ۱۰۰ سوال بود. روایی هر دو پرسشنامه به صورت صوری، محتوایی و سازه تایید شد. پایایی پرسشنامه عدالت سازمانی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۹۳/۰ و پرسشنامه رضایت شغلی ۹۲/۰ به دست آمد. دادههای به­دست آمده به کمک نرم افزار Spss و استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون تحلیل شد. یافتهها حاکی از وجود رابطه معناداری بین کلیه مولفههای عدالت سازمانی و رضایت شغلی بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که عدالت رویهای بهترین پیشبینیکننده رضایت شغلی است. طبق نتایج به دست آمده، F مشاهده شده در سطح ۰۵/۰> p تفاوت مثبت و معناداری را بین میانگین عدالت سازمانی و رضایت شغلی اعضا بر اساس سن، سابقه خدمت و وضعیت استخدامی نشان نمیدهد.   

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، عدالت توزیعی ، عدالت رویهای ، عدالت مراودهای ، رضایت شغلی