مفهوم و مدل جامعه یادگیری در کشور ایران

محققان برای پاسخ به این سوال که جامعه یادگیری چه نوع جامعه ای است، دیدگاهها و مدلهای گوناگونی ارائه کرده اند. با توجه به اینکه هر کشور باید مدل متناسب با شرایط خود را طراحی کند، مقاله حاضر در صدد است تا مدلی مفهومی برای جامعه یادگیری متناسب با شرایط کشورمان ارائه دهد. در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته، دیدگاههای ۲۴ نفر از مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاهها و موسسات پژوهشی وابسته به آموزش عالی در شهرهای تهران، اصفهان و شیراز تجزیه وتحلیل شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که جامعه یادگیری ایرانی فرصتهای یادگیری در سراسر دوران زندگی را فراهم میکند تا هر فرد، برای دستیابی به نتایج مورد علاقه خود و رشد توانمندیهایش به یادگیری بپردازد؛ به علاوه، در جامعه اثرگذار بوده، در توسعه آن مشارکت کند. این جامعه، فرصتهای برابر یادگیری را توسعه میدهد تا عدالت اجتماعی برقرار شده، شهروندی فعال تشویق گردد و جامعه به انسجام اجتماعی در هدف نهایی؛ یعنی تعبد و بندگی خداوند، دست یابد. این جامعه با روشهای مختلف انگیزه یادگیری، توانایی خود رهبری در یادگیری و یادگرفتن چگونه یادگرفتن را در افراد پرورش میدهد. میان بخشهای مختلف آموزش رسمی آن ارتباط درونی وجود دارد و آموزشهای غیررسمی و یادگیری اتفاقی یا لحظهای نیز توسعه داده میشود. چنین جامعهای فرصتهای یادگیری را فراهم میکند تا افراد و جامعه از بازدههای اقتصادی یادگیری  بهرهمند شوند و توسعه اقتصادی محقق شود.

کلیدواژه ها:

جامعه یادگیری ، یادگیری مادام العمر ، ایران