اوقات فراغت و عوامل اجتماعی موثر بر آن: (مطالعه ی موردی افراد ۶۴-۱۵ ساله ی شهرستان جویبار)

 اوقات فراغت، فعالیتی است که اعضای جامعه فارغ از اجبارهای محیط کار و الزامات زندگی، از طریق آن استعدادهای خود را توسعه بخشیده، شخصیت خود را گسترش می دهند. چگونگی گذران اوقات فراغت، بازتابی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر جامعه است که استفاده ی مطلوب از این اوقات می تواند تاثیر درخور توجهی در بهبود کیفیت زندگی اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه داشته باشد.       پژوهش حاضر به قصد بررسی عوامل اجتماعی موثر بر اوقات فراغت افراد ۶۴- ۱۵ ساله ی شهرستان جویبار صورت گرفته است. در این پژوهش با استفاده از روش پیمایش بر روی ۵۱۰ نفر از اعضای جامعه ی مورد نظر- که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند- اطلاعات لازم جمع آوری گردید. متغیرهای مستقل که ارتباط آنها با میزان اوقات فراغت (فعال و غیرفعال) سنجیده شده است، عبارتند از: پایگاه اجتماعی- اقتصادی (میزان درآمد، تحصیلات و شغل والدین)، وضعیت تاهل، محل زندگی، سن و جنسیت.         نتایج گویای آن است که میانگین اوقات فراغت فعال (۸۷/۱ از ۴) بیشتر از میانگین فراغت غیر فعال (۴/۱ از ۴) است. بررسی الگوهای گذران اوقات فراغت نشان می دهد که فعالیت های فراغتی«بودن در کنار خانواده» و «تماشای تلویزیون» از مهمترین الگوهای فراغتی جامعه مورد نظر هستند. همچنین؛ نتیجه ی رگرسیون خطی چند متغیره متغیرهای مستقل با اوقات فراغت نشان می دهد که از میان متغیرهای مستقل، چهار متغیر (سن، تحصیلات پاسخگو و تحصیلات پدر و مادر) دارای تاثیر معناداری بر اوقات فراغت هستند. مقایسه ی بتاها نشان می دهد متغیر سن و تحصیلات پاسخگو  با ضرایب بتای (۳۲/۰- و ۱۱۷/۰)، به ترتیب، قویترین و ضعیف ترین تاثیر را بر متغیر وابسته اوقات فراغت نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی اوقات فراغت ، اوقات فراغت فعال ، اوقات فراغت غیر فعال ، سبک زندگی ، شهرستان جویبار