رابطه بین توانایی مدیران و حق الزحمه حسابرسان

 هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین توانایی مدیران و حق الزحمه حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. قیمت­گذاری خدمات حسابرسی، یکی از موضوع­های موردعلاقه بسیاری از محققان بوده و تاکنون مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده است که اکثر آن ها یک هدف عمده را دنبال می کنند و آن تشخیص عوامل موثر بر حق الزحمه حسابرسی است. از مهم ترین عوامل تعیین­کننده حق الزحمه حسابرسی، مفهوم توانایی مدیریت است. در ادبیات حسابداری، توانایی مدیریت یکی از ابعاد سرمایه انسانی شرکت هاست که به عنوان دارایی نامشهود طبقه­بندی می شود. توانایی مدیریت را به عنوان کارایی مدیران نسبت به رقبا در تبدیل منابع شرکت به درآمد تعریف شده است. یافته ها نشان می دهد که توانایی مدیریت، عاملی تاثیرگذار بر تصمیمات حسابرسان است. نمونه آماری مشتمل بر ۸۱ شرکت می باشد که با روش حذف سیستماتیک انتخاب شده است که در مجموع ۶۴۸ شرکت بودند و دوره مطالعه، سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ را در برمی گیرد. این تحقیق کاربردی بوده و برای آزمون فرضیه بکار برده شده است. با بررسی فرضیه پژوهش مشاهده شد که بین توانایی مدیران و حق الزحمه حسابرسی رابطه منفی معنادار برقرار است. این نتیجه نشان می دهد که شرکت­هایی که از مدیران توانمندتری برخوردارند، نسبت به سایر شرکت ها حق الزحمه حسابرسی کمتری پرداخت می کنند.

کلیدواژه ها:

توانایی مدیران ، حق الزحمه حسابرسی ، تداوم فعالیت ، دوره تصدی حسابرسی ، بحران مالی