مقاله پژوهشی: بررسی نقش تعاون رزم در دوران دفاع مقدس و معرفی الگوی تاثیر آن بر بنیه دفاعی ج.ا.ایران

بسترسازی مناسب به منظور دفاع همه جانبه و فراگیر در مقابل دشمنان انقلاب اسلامی، سبب اثرگذاری بر نگرش مردم و در نهایت حفظ هویت و همبستگی ملی و پایداری حضور مردم، پیشگیری از بروز آسیب های انسانی جنگ و کاهش روحیه و انگیزه نیروهای پشتیبانی کننده خواهد شد. این مهم از ابتدای شکل گیری انقلاب اسلامی و سپس  شروع جنگ تحمیلی، با تشکیل بخشی به عنوان «تعاون رزم» ابتدا در سپاه پاسداران و سپس در بدنه سایر نیروهای مسلح دنبال شد. هدف اصلی این تحقیق دستیابی به چگونگی رسیدن به تقویت بنیه دفاعی از راه توجه به نقش و کارکرد تعاون رزم در دوران دفاع مقدس بوده که براساس این هدف و با توجه به بحث­ های نظری درخصوص جنگ، بنیه دفاعی و اقدام­ های تعاون رزم، الگوی مفهومی(اثرگذاری متغیرهای سه گانه ابعاد تعاون رزم بر شاخص های متغیر وابسته یعنی تقویت بنیه دفاعی) موردتوجه قرار گرفت. این تحقیق از نوع کاربردی- توسعه ای و با استفاده از روش پژوهش آمیخته با رویکرد اکتشافی و برگزاری جلسه خبرگی و مصاحبه های عمیق با فرماندهان دفاع مقدس انجام و پرسشنامه نیز در سطح استان های انتخابی میان رزمندگان دفاع مقدس توزیع گردید (نمونه گیری سهمیه ای). روایی ابزار اندازه گیری از طریق روش «لاوشه» و برای آزمون الگو نیز از تحلیل رگرسیونی استفاده شد. درنهایت باتوجه به مطالعه دقیق اسناد و مدارک و مصاحبه های باز با متخصصین امر تعاون رزم و عملیات های دفاع مقدس و نیز با الهام از بحث­ ها و مذاکره­ های «جلسه خبرگی»، مسائل و موضوعات اساسی و محوری جنگ های آینده در قالب دو سناریوی «جنگ های فراصنعتی» و «جنگ های ناهمگون» موردتوجه قرار گرفته و نقش و کارکرد «تعاون رزم» در این دو نوع سناریو مطرح شد.

کلیدواژه ها:

تعاون رزم ، دفاع مقدس ، جنگ تحمیلی ، بنیه دفاعی ، ایثارگران