بررسی ارتباط چندگانه میان رضایت شغلی و کیفیت زندگی کاری و شادکامی اعضای هیئت علمی و کارمندان دانشگاه پیام نور رضوانشهر یزد

زمینه و هدف: از جمله عواملی که در بقای سازمان ها بسیار موثر است. همواره مدنظر مسئولان و مدیران سازمان ها می باشد، نیروی انسانی است که آن را مهم ترین و اصلی ترین عامل توسعه جوامع و سازمان ها قلمداد نموده اند. از جمله مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح گردیده، رضایت شغلی، کیفیت زندگی کاری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط چندگانه بین متغیرهای رضایت شغلی و کیفی زندگی کاری و شادکامی اعضای هیئت علمی و کارمندان دانشگاه پیام نور رضوانشهر یزد انجام شده است. روش پژوهش: این تحقیق از نوع کاربردی بوده که در آن با استفاده از روش تصادفی ساده تعداد ۴۰ نفر از بین ۱۳۰ نفر از اعضای هیئت علمی و کارمندان شاغل انتخاب شدند. داده های تحقیق پس از جمع آوری براساس پرسشنامه های تحقیق (راهنمای مقیاس شادکامی مونش، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری و پرسشنامه رضایت شغلی ج دی آی و با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، پراکندگی ونمودارها و نیز آمار استنباطی شامل همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و گام به گام مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه مشخص شد که بین رضایت شغلی و کیفیت زندگی کاری، بین رضایت شغلی و شادکامی رابطه معناداری وجود ندارد. ارتباط چندگانه رضایت شغلی و شادکامی بر کیفیت زندگی کاری با استفاده از روش گام به گام رگرسیون بررسی شد که از مجموع متغیرهای وارد شده در معادله رگرسیونی، فقط متغیر پیش بینی شادکامی β=۰/۳۵۸ بیشترین ارتباط را با کیفیت زندگی کاری داشته است. P=۰/۰۱ نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده، شادکامی می تواند کیفیت زندگی کاری را پیش بینی کند ولی رضایت نمی تواند آن را پیش بیین کند. براساس این نتایج، بین کیفیت زندگی کاری با شادکامی در اعضای هیئت علمی و کارمندان ارتباط مستقیم و مثبت برقرار است بنابراین ارتقای کیفیت زندگی کارکنان می تواند باعث افزایش شادکامی شود پیشنهاد می شود برنامه ریزان و مدیران ارشد در طراحی اهداف و ارزش های سازمانی خدماتی در جهت بهبود کیفیت زندگی کاری افراد انجام دهند تا شادکامی آنها نیز زیاد شود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، شادکامی ، کیفیت زندگی کاری ، دانشگاه پیام نور رضوانشهر یزد