بررسی میزان تعامل دانشجویان در محیط یادگیری الکترونیکی (مورد مطالعه؛ موسسه آموزش عالی مهر البرز)

پژوهش حاضر به بررسی میزان تعامل فراگیران با (فراگیران- محتوی آموزشی- مدرس- دستیار آموزشی) در محیط یادگیری الکترونیکی آموزش عالی، می پردازد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گرد آوری داده ها در حیطه پژوهش های توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری، کلیه دانشجویان موسسه آموزش عالی مهر البرز (نخستین نهاد آموز ش عالی در حوزه ی آموزش الکترونیکی در ایران) در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ و نمونه آماری نیز شامل ۲۵۶ نفر که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی، انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ ۹۰/۰ استفاده گردید برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون هایی؛ یومن ویتنی و فریدمن استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد؛ میزان تعامل دانشجویان در همه ابعاد تعامل در سطح نسبتا مطلوب قرار دارد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن است که بین میانگین های رتبه ای تفاوت معنی دار وجود دارد و تعامل دانشجویان با ۱- دستیاران آموزشی ۲-محتوای آموزشی ۳- استاد و ۴- دانشجویان، به ترتیب دارای بیشترین تا کمترین رتبه است. نتایج آزمون یومن ویتنی حاکی از آن بود که بین میزان تعامل دانشجویان با دیگر مولفه های تعامل در دو گروه فنی مهندسی و مدیریت، تفاوت معنادار وجود دارد و دانشجویان گروه آموزشی مدیریت دارای سطح بالاتری از تعامل در تمامی ابعاد هستند.

کلیدواژه ها:

تعامل ، یادگیری الکترونیکی ، آموزش عالی ، دانشجویان