ارزیابی تحمل ژنوتیپ های مختلف برنج به شوری آب آبیاری
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-5-17_001
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
چکیده مقاله:
به منظور بررسی پاسخ هفت ژنوتیپ برنج (خزر، SA۱۳، دیلم، سنگ جو، سپیدرود، لاین ۸۳۱ و T۵)، به سطوح مختلف شوری آب آبیاری و تعیین شاخص های تحمل آنها به شوری، آزمایشی به صورت گلدانی زیر باران گیر با آرایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و پنج سطح شوری (۱، ۲، ۴، ۶ و ۸ دسی زیمنس بر متر) در موسسه تحقیقات برنج کشور – رشت در سال ۱۳۹۰ اجرا شد. با استفاده از داده های عملکرد دانه در دو محیط با تنش شوری (۸ دسی زیمنس بر متر) و بدون تنش (۱ دسی زیمنس بر متر)، شاخص حساسیت به تنش (SSI)، شاخص تحمل (TOL)، میانگین بهره وری تولید (MP)، میانگین هندسی قابلیت تولید (GMP)، میانگین هارمونیک (HM)، شاخص تحمل به تنش (STI)، شاخص عملکرد (YI) و شاخص پایداری عملکرد (YSI) محاسبه و میزان همبستگی آنها با عملکرد دانه برآورد شد. نتایج نشان داد که شاخص های تحمل و عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد مطالعه، تفاوت بسیار معنی داری با یکدیگر داشتند. در بین شاخص های مورد استفاده، STI و MP توانایی بهتری در شناسایی ژنوتیپ های برنج متحمل به شوری داشتند. در این آزمایش، بیشترین عملکرد بوته در هر دو شرایط بدون تنش و تنش (به ترتیب ۷۱/۱۹ و ۶۹/۱۰ گرم)، مربوط به لاین T۵ بود. کمترین عملکرد بوته در شرایط بدون تنش مربوط به رقمهای سنگجو (۴۲/۱۲ گرم) و دیلم (۸۴/۱۱ گرم) بود. در شرایط تنش، کمترین عملکرد در رقم خزر (۲۹/۴ گرم) دیده شد. بیشترین درصد کاهش عملکرد با افزایش شوری مربوط به رقم خزر (۴۹/۶۹ درصد) و کمترین آن مربوط به رقم سنگ جو (۴۸/۳۱ درصد) بود. در کل، می توان لاین های T۵ و ۸۳۱ و رقمهای سپیدرود و سنگجو را به عنوان ژنوتیپهای احتمالا برتر در هر دو شرایط شور و غیر شور برای آزمایش های بعدی در نظر گرفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمر جعفری راد
University of Guilan, Rasht, Iran.
محسن زواره
University of Guilan, Rasht, Iran.
محمدرضا خالدیان
University of Guilan, Rasht, Iran.
مجتبی رضایی
University of Sari, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :