ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی ژنوتیپ های زودرس پنبه در منطقه گلپایگان

به منظور بررسی امکان کشت ارقام زودرس پنبه، پژوهشی با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شهرستان گلپایگان انجام شد. در این مطالعه عملکرد و اجزای عملکرد ۱۵ ژنوتیپ زودرس پنبه به همراه رقم ورامین در سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۵ مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج نشان داد ژنوتیپ های (آکالااس ژ × ۳۴۹)، (آکالااس ژ × سیلندر) و (شیرپان ۵۳۹) به ترتیب با عملکرد های ۷۹۲، ۸۲۷ و ۸۵۸ کیلوگرم وش در چین اول، بالاترین مقادیر عملکرد را داشتند. شاخص زودرسی این سه ژنوتیپ نیز نسبت به سایر ژنوتیپ ها بیشتر بود. دامنه تغییرات عملکرد کل وش از ۱۱۰۱ کیلوگرم در هکتار در رقم بلغار ۵۳۹ تا ۱۳۵۹ کیلوگرم در هکتار در رقم مهر متغیر بود اما بین ارقام مختلف تفاوت معنی داری وجود نداشت. طول شاخه زایا در سه ژنوتیپ (آکالااس ژ × ۳۴۹)، (آکالااس ژ × سیلندر) و (شیرپان ۵۳۹) به ترتیب برابر با ۳۲،۳۰ و ۴۲ سانتی متر بود. اگرچه در هر دو چین تفاوت معنی داری بین طول الیاف ژنوتیپ های مورد مطالعه یافت نشد اما طول الیاف در چین دوم به مراتب کمتر بود. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، نتیجه گیری در مورد امکان توسعه کشت پنبه به مناطق سردسیر استان اصفهان (به عنوان مثال شهرستان گلپایگان) با اتکا به ژنوتیپ های مورد استفاده در این پژوهش، نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

First harvest ، Sympodial ، Yield ، Capitula ، چین اول ، شاخه های زایشی ، عملکرد ، غوزه