برآورد تابع تقاضای مخارج دفاعی در ایران

مخارج دفاعی در ایران به دلیل قرار گرفتن در محیط بی ثبات خاورمیانه و مواجه با تهدیدات امنیتی بعضی از کشورهای جهان، بخش قابل توجهی از کل مخارج عمومی را تشکیل می دهد. از این رو، شناسایی عوامل موثر بر تقاضای مخارج دفاعی در ایران به لحاظ توصیه های سیاستی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر این اساس، آن چه به عنوان سوال اصلی این تحقیق مطرح می شود آنست که عوامل تعیین کننده مخارج دفاعی (اقتصادی، اجتماعی و استراتژیک) در ایران، طی سال های ۱۳۹۱-۱۳۳۸ کدامند؟ به این منظور یک مدل عمومی مخارج دفاعی برای ایران طراحی و به منظور برآورد آن از روش اقتصادسنجی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. نتایج برآورد مدل نشان می دهد که در بین متغیرهای اقتصادی، رشد اقتصادی، مخارج غیردفاعی (به عنوان هزینه فرصت مخارج دفاعی) و تراز تجاری اثر منفی بر بار دفاعی ایران داشته اند. جمعیت به عنوان یک متغیر اجتماعی، در سطح معناداری پایین تری نسبت به سایر متغیرها، اثر مثبت بر بار دفاعی ایران داشته است که نشان می دهد دفاع یک کالای عمومی می باشد. در بین متغیرهای راهبردی، متغیرهای مجازی جنگ تحمیلی و اثرات احتمالی هجوم بیگانگان به کشور، مطابق انتظار تاثیر مثبت بر بار دفاعی ایران داشته اند. متوسط بار دفاعی کشورهای خاورمیانه نیز بر بار دفاعی ایران اثر مثبت داشته است که حاکی از وجود یک رقابت تسلیحاتی بین ایران و این کشورها می باشد. هم چنین، متغیر مجازی تفکیک نظام جمهوری اسلامی از نظام شاهنشاهی، اثر منفی بر بار دفاعی کشور ایران داشته است. بر اساس این نتایج می توان گفت که عوامل اصلی مخارج دفاعی در ایران، راهبردی هستند.

کلیدواژه ها:

مخارج دفاعی ، تهدید ، ایران ، خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL)