ارزیابی برنامه های پنج ساله توسعه کشور ازمنظر تحقق اهداف اقتصادی سند چشم انداز

سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۴ با هدف تبدیل به کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در بین کشورهای آسیای جنوب غربی ابلاغ شد. مقاله حاضر با تحلیل عملکرد برنامه های پنج ساله توسعه ایران به ارزیابی تحقق اهداف کلان اقتصادی سند چشم انداز می پردازد. از این رو سیاست ها، اهداف و عملکرد اقتصادی برنامه های توسعه بعد از انقلاب اسلامی براساس محورهای ششگانه اصلی تولید و بهبود رفاه جامعه، شاخص های پولی و کنترل تورم، اشتغال زایی و بهره وری، توزیع درآمد و فقرزدایی، جهانی شدن اقتصاد و بخش تجارت خارجی و بالاخره اندازه و حضور دولت و بخش خصوصی در اقتصاد، از دو منظر تحلیل توصیفی و کیفی و تحلیل مقایسه ای براساس تولید شاخص های ترکیبی ارزیابی می شود.          طبق نتایج به دست آمده از ساخت شاخص ترکیبی محورهای ششگانه اصلی برای برنامه های پنج ساله توسعه (از برنامه اول تا پنجم توسعه) به روش فاصله از مرجع مشاهده می شود که در مقایسه عملکرد برنامه های توسعه ازمنظر جهت گیری به سمت تحقق اهداف اقتصادی سند چشم انداز، بیشترین هم راستایی و بهترین عملکرد به ترتیب در برنامه های سوم توسعه (میانگین رتبه: ۸۳/۱)، برنامه اول توسعه (میانگین رتبه: ۵/۲)، برنامه دوم توسعه (میانگین رتبه: ۳۳/۳)، برنامه پنجم توسعه (میانگین رتبه: ۵/۳) و بالاخره برنامه چهارم توسعه (میانگین رتبه: ۸۳/۳) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد ایران ، سند چشم انداز ۱۴۰۴ ، برنامه های پنج ساله توسعه ، شاخص ترکیبی