راهکارهای بهبود تفکر استراتژیک مدیران

تفکر استراتژیک روشی برای دیدن شرایط و محیطی است که با آن مواجه هستیم و سپس تصمیم گیری و اقدام بر اساس یک مدل مشخص می باشد، از دیدگاه کلی تفکر استراتژیک یک بصیرت و فهم از وضعیت موجود و بهره برداری از فرصت ها است این بصیرت کمک می کند تا واقعیت های بازار و قواعد آن به درستی و به موقع شناخته شود و برای پاسخگویی به این شرایط راهکارهای بدیع وارزش آفرین خلق شود )سمیعی نصر، ۱۳۸۷ : ۴۱ ( این انگیزه و تعهد از طریق قدرتی به وجود می آید که در حقیقت ساده و در عین حال جذاب است. آنچه یک استراژی را اثر بخش می کند، روش و متدلوژی به کار گرفته شده نیست )بسیاری از مدیران برجسته استراتژی های به یاد ماندنی از روش های معمول تدوین استراتژی را تجربه نکرده اند( بلکه این بصیرت نسبت به عوامل کسب و کار است که می تواند یک استراتژی را قوی و ارزش آفرین سازد، بصیرت نسبت به بازار، مبنای فهم عمیق و قواعد بازی و چگونگی به کار گیری آنهاست، یک ایده جدید یک محصول نوآورانه و یا یک شیوه جدید کسب و کار تنها چنانچه از این درون مایه شناختی برخوردار باشد می تواند مبنای خلق و ارزش برای مشتری و مزیت رقابتی برای سازمان قرار گیرد، این بصیرت چگونه ایجاد می شود؛ پاسخ این سوال در یک عبارت است: یادگیری از محیط کسب و کار )غفاریان، ۱۳۸۵ : ۱۵ ( آبراهام تفکر استراتژیک را شناسایی استراتژی قابل اطمینان یا مدل های کسب و کاری می داند که به خلق ارزش برای مشتری منجر می شوند، او معتقد است جستجو برای یافتن گزینه های استراتژیک مناسب، که معمولا به عنوان بخشی از فرایند مدیریت استراتژیک انجام می گیرد، در واقع نتیجه عملی تفکر استراتژیک است )آبراهام، ۲۰۰۵ : ۵ ( تفکر استراتژیک با ابزارهای خود، مدیران را در هماهنگی با تغییرات محیطی )درونی و بیرونی( یاری می دهد. مدیران هنگامی که در شرایط غیر قابل پیش بینی و ناپایدار قرار می گیرند، تلاش خود را برای یافتن راه حل های طلایی مضاعف می نماید، بازار امروز کاملا ناپایدار است، ورود هر محصول جدید می تواند به معنای بحران تازه برای شرکت های ضعیف باشد. در بعضی از حوزه های کسب و کار نیز آنقدر شتاب تحولات زیاد است که عملا بدون تجهیز برنامه ریزی به صلاح تفکر استراتژیک نمی توان دوام آورد مدیران باید تشخیص دهند که چه وقت و چگونه باید قوانین همیشگی را نقض کرد و از شیوه های جدید استفاده نمود استیسی، ۱۳۸۹ : ۱۲ )