بررسی تاثیر سرمایه فکری بر بهره وری بانکی در شعب بانکهای استان مرکزی

امروزه، توجه به سرمایه فکری در عملکرد سازمانها به دلیل ضرورت اجتنابناپذیر است. زیرا سرمایه فکری به عنوان یک داریی نامشهود در کنار دارایی های مشهود، در بهره وری ارزش آفرین است. از اینرو؛ در اقتصاد دانش بنیان فعلی، بهره وری و مزیت رقابتی سازمانها و شرکت ها، دیگر مبتنی بر داراییهای فیزیکی و مالی نیست؛ بلکه بر دارایی های نامشهود متکی است. این امر موسسات دانش بنیان را وادار کرده تا با تمرکز بر سرمایه فکری، که به راحتی تقلید پذیر نمی باشد؛ بهدنبال منبع معتبرتری برای بهره وری و مزیت رقابتی باشند. در این بین بهترین و شاید با ارزشترین منبع، سرمایه های فکری یا همان سرمایه انسانی باشد. براین اساس و از آنجا که بانکها به عنوان سازمانهای دانش بنیان طبقهبندی میشوند؛ هدف این تحقیق بررسی سرمایه گذاری در سرمایه فکری توسط بانکها است و اینکه بهره وری بانکها از نظر گردش مالی داراییها و کارکنان چگونه اندازه گیری میشود. روش تحقیق کاربردی – توصیفی است که با استفاده از ۷۳ بانک نمونه در سطح استان مرکزی برای یک دوره دو ساله و از طریق توزیع پرسشنامه انجام شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که تنها کارایی سرمایه به کارگرفته شده دارای رابطه معنیدار با EP بوده و از طرفی بهره وری سرمایه انسانی و بهره وری سرمایه ساختاری بیشترین تاثیر را بر بهره وری بانکها دارد. همچنین ارتباط خوبی بین سه مولفهی سرمایه فکری و گردش مالی داراییها وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه به کارگرفته شده