توسعه منابع انسانی با روش ارشادی (منتورینگ): مطالعه موردی شرکت مدیریت شبکه برق ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر، طراحی الگوی روش ارشادی(منتورینگ) در شرکت مدیریت شبکه برق ایران است. این پژوهش با رویکرد کیفی انجام شده است. مشارکت کنندگان در این پژوهش ۱۸  نفر از مدیران شرکت مدیریت شبکه برق ایران می باشندکه در حوزه فنی، مهندسی و منابع انسانی فعال هستند و از طریق نمونه گیری هدفمند و قاعده اشباع نظری، در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری و روایی سوالات مصاحبه با روش شاخص نسبت روایی محتوایی (CVR) و اعمال نظرات پنج نفر از متخصصان، صاحبنظران مدیریت و تمام مشارکت کنندگان در پژوهش انجام شد. روش تحلیل داده ها، تحلیل محتوای استقرایی با استفاده از کدگذاری در سه سطح باز، محوری و انتخابی است. یافته های پژوهش حاکی از شناسایی سه مقوله توسعه فردی، توسعه سازمانی و توسعه ارتباطی است که هر کدام از این ها دارای چند مولفه می باشند. در مقوله توسعه فردی، مولفه های دانش، شخصیت و شغل، در مقوله توسعه سازمانی، مولفه های مدیریت، انگیزش و منابع انسانی و در مقوله توسعه ارتباطی، مولفه مشتریان/ ذی نفعان، شناسایی شدند. نتایج تحقیق نشان داد مدیریت، شخصیت و شغل، مهم ترین مولفه ها و سه وجه هرم روش ارشادی(منتورینگ)در شرکت هستند. روش ارشادی(منتورینگ) موثر، وابسته به عواملی مانند نگرش مدیریت ارشد، نحوه سازماندهی، هدایت، نظارت امور و توجه به مولفه شخصیت و شغل می باشد.

کلیدواژه ها:

Mentoring ، Personal development ، Organizational development ، Communication development ، Iran Grid Management Company ، روش ارشادی(منتورینگ) ، توسعه فردی ، توسعه سازمانی ، توسعه ارتباطی ، مدیریت شبکه برق.