اثر توام امواج ریز موج و داروی سیس پلاتین بر روی کارسینومای تخمدان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 254

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SEE-5-3_019

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400

چکیده مقاله:

سیس پلاتین بعنوان یکی از موثرترین داروهای ضد سرطان شناخته شده است. اگر چه اثرات خوبی در درمان سرطان هایی همچون سرطانتخمدان، مثانه، سر و گردن نشان میدهد، اما مقاومت اکتسابی در برابر دارو مهمترین مانع بالینی است. درمان ترکیبی یکی از روش هایافزاینده ی اثربخشی شیمی درمانی است. مطالعات اخیر نشان داده است که امواج ریزموج سبب مهار رشد سلول های سرطانی می شود. برهمین اساس این مطالعه به بررسی اثر ترکیبی سیس پلاتین و امواج غیریونیزان بر سلول های کارسینومای تخمدان پرداخته است. در ابتدایک انکوباتور CO۲ با دیواره غیرفلزی برای تابش امواج غیریونیزان به سلول ها طراحی شد. سپس سلول های کارسینومای تخمدان ردهحساس و مقاوم به سیس پلاتین (A۲۷۸۰, A۲۷۸۰CP) تهیه و IC۵۰ این سلول ها تحت اثر سیس پلاتین به مدت ۲۴ و ۴۸ ساعتبدست آمد. در مرحله بعد هر رده از سلول ها به دو گروه و هر گروه به دو زیرگروه تقسیم شدند. گروه اول ۲۴ ساعت و گروه دوم ۴۸ساعت تیمار شد. یکی از زیرگروه ها با سیس پلاتین به تنهایی و دیگری با سیس پلاتین و امواج ریزموج تیمار شدند. غلظت سیس پلاتیندر هر گروه برابر با IC۵۰ بدست آمده در مرحله اول بود. فرکانس ریزموج برابر با ۲۴۵۰ مگاهرتز و چگالی توان آن برابر با ۳/۵میلی وات بر سانتیمترمربع بود. بقای سلولی در هر گروه بوسیله ی آزمایش MTT بدست آمد. نتایج حاصل از آزمون MTT نشان دادکه اثر توام امواج ریزموج و داروی سیس پلاتین پس از ۲۴ ساعت سبب کاهش بقای سلولی می شود. اما این کاهش معنی دار نمی باشد.در صورتیکه پس از ۴۸ ساعت تیمار با امواج ریزموج و داروی سیس پلاتین کاهش معنی داری (P<۰.۰۵) در بقای هر دو رده یسلولی ایجاد می شود. اثر ترکیبی تابش غیریونیزان ۲۴۵۰ مگاهرتز و داروی سیس پلاتین می تواند بقای سلول های کارسینومای تخمدانرا کاهش دهد. بنابراین این اثر ممکن است برای درمان این سرطان کمک کننده باشد.

نویسندگان

ناهید چگنی

گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مریم طهماسبی بیرگانی

گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

منصور طیبی خرمی

گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

امیر دانیایی

گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

رضا فردید

گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز