ریزازدیادی و روش کپسوله کردن-آب گیری برای حفاظت فراسرد گیاه لاله ی واژگون (Fritillaria imperialis)
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 13، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 247
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-13-2_007
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1400
چکیده مقاله:
هدف: لاله ی واژگون (Fritillaria imperialis) از خانواده ی سوسنیان (Liliaceae)، یک گونه ی زینتی در معرض خطر انقراض است. تکثیر این گیاه در شرایط طبیعی، کارایی بالایی ندارد و زمانبر است. ریزازدیادی، یک فن مناسب برای تکثیر لاله ی واژگون در شرایط درون شیشه ای است. برای حفظ خزانه ی ژنتیکی این گیاه تهدیدشده، استفاده از فن حفاظت انجمادی ضروری است. برای حفاظت انجمادی، حضور پیش تیمارهای مناسب ضروری است. مهم ترین و پر استفاده ترین پیش تیمار، کپسوله کردن-آب گیری است. هدف از پژوهش حاضر، تکثیر درون شیشه ای لاله ی واژگون با استفاده از تنظیم کنندههای رشد گیاهی و حفاظت انجمادی آن با استفاده از پیش تیمار کپسوله کردن-آب گیری بود. مواد و روش ها: فلس های سوخ به عنوان ریزنمونه و محیط کشت MS به عنوان محیط کشت پایه استفاده شدند. برای ریزازدیادی، کینتین (Kin) و نفتالین استیک اسید (NAA) در غلظت های صفر (به عنوان شاهد)، ۵/۰، ۱ و ۲ میلی گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفتند. برای حفاظت انجمادی، ریزنمونه ها بعد از پیش تیمار با روش کپسوله کردن-آب گیری، در ازت مایع نگهداری شدند. کپسوله کردن با استفاده از آلژینات سدیم انجام شد. آب گیری در هوا و با استفاده از غلظت بالای سوکروز انجام گرفت. نتایج: نتایج ریزازدیادی نشان داد که بیشترین تعداد برگ (۵/۳) و تعداد ریشه (۷/۵) در ریزنمونههای تیمارشده با ۵/۰ میلی گرم در لیتر Kin همراه با یک میلی گرم در لیتر NAA به دست آمد. نتایج حفاظت انجمادی نشان داد که کپسوله کردن-آب گیری در هوا به عنوان یک پیش تیمار، نقش موثری در بقا و قدرت جوانه زنی ریزنمونه ها (۵/۷۰ درصد) بعد از نگهداری در ازت مایع داشت. کمترین بقای ریزنمونه مربوط به ریزنمونه های شاهد (بدون پیش تیمار) بود. گیاهچه های باززایی شده در شرایط درون شیشه ای، درون گلدان های حاوی پیت موس و پرلایت (به نسبت ۱:۱) کاشته شدند و با شرایط محیطی سازگار گردیدند. نرخ زنده مانی در گیاهچه های ریزازدیادی شده، ۹۰ درصد و الگوی رشد گیاهان باززایی شده شبیه گیاهان مادری بود. نتیجه گیری: پژوهش حاضر، استفاده از ۵/۰ میلی گرم در لیتر Kin همراه با یک میلی گرم در لیتر NAA را برای ریزازدیادی و کپسوله کردن-آب گیری را برای حفاظت انجمادی ژرم پلاسم لاله ی واژگون پیشنهاد می کند. ریزازدیادی توسط اندام زایی و جنین زایی مستقیم و غیر مستقیم یک رویکرد مناسب برای تکثیر گونه های زینتی در حال انقراض است. موفقیت این روش ها به نوع و غلظت اکسین ها و سیتوکینین های به کار برده شده در محیط کشت، انفرادی یا در ترکیب با یکدیگر، بستگی دارد. به دلیل حفاظت از گیاهان زینتی در معرض خطر انقراض، نیاز است که روش های زیست فناوری نوین به کار برده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیما صیدی
گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت
شهرام صداقت حور
دانشجوی دکتری علوم باغبانی، گروه باغبانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
بهزاد کاویانی
دانشیار، گروه باغبانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :