بررسی مفاهیم هویت مکان در معماری بومی روستاهای مازندران

مساله هویت از موضوعات مهم و چالش برانگیز معاصر بوده که مورد نقد بسیاری از کارشناسان در حوزه هنر و معماری و همچنین علوم اجتماعی میباشد. مباحث مربوط به هویت جوامع همواره در کانون توجه بوده به گونه ای که اغلب اندیشمندان، بحرانهای اجتماعی و فرهنگی کنونی را ناشی از فراموشی گذشته و از بین رفتن نمادها و سنتها در دنیای امروز می دانند. یکی از مفاهیم گمشده در معماری بومی ایران مربوط به معماری بومی مازندران است که در طول زمان شکل گرفته و ریشه در بخش روستایی نشین دارد. این مفاهیم که توسط مردمان روستایی ابداع و در طول زمان نگهداری، حفاظت و توسعه یافته، به واسطه برخی عناصر مدرن در خطر فراموشی قرار دارد. این پژوهش به دنبال شناخت مفاهیم و نمادهای هویتساز در معماری روستایی مازندران است و برای این منظور با روش توصیفی مسکن روستایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ساختارهای فرهنگی و وابسته به طبیعت که در ساخت یک بنا به کار میرفته بررسی شده است. نتیجه آنکه عناصر و مفاهیم هویت ساز به صورت نماد در فرم و ابعاد و تناسبات مشخص در شکل گیری برخی فضاهای مسکن روستایی نمود یافته است که بازتاب فرهنگ و زندگی مردم منطقه میباشد.

کلیدواژه ها:

مفاهیم هویت مکان ، معماری بومی ، روستاهای مازندران ، مصالح بومی ، مسکن روستایی