ارزیابی میزان تاب آوری شهر نورآباد ممسنی در برابر سوانح طبیعی )زلزله ۱(

مخاطر ه های طبیعی چالشی اساسی در دستیابی به توسعه پایدار جوامع انسانی است. این گونه مخاطرات این ظرفیت را دارند که در نبود سیستم های کاهش خطر به سوانحی هولناک و ویران کننده برای اجتماعات بشری تبدیل شوند. عموما این تاثیرگذاری به واسطه ارتباطات بسیار پیچیده موجود میان سیستم های مختلف جوامع انسانی ابعاد گسترده ای داشته و باعث وارد آمدن خسارات بسیاری به بخش های گوناگون از جمله کالبد، اجتماع، فرهنگ و هویت می شود. علی رغم عدم پیش بینی زمان وقوع بسیاری از این مخاطرات می توان با چاره اندیشی و شناخت همه جانبه این گونه وقایع در جامعه تحت تاثیر میزان آسیب پذیری را به حداقل ممکن کاهش داد و از این راه به جامعه ای پایدار به واسطه تاب آوری در مواجهه با این گونه پدیده ها دست یافت. افزایش تاب آوری شهرها در برابر بلایای طبیعی به ویژه زمین لرزه ها به میزان زیادی در کاهش این خسارات و همچنین زمان بهبودی جوامع موثر است. در این میان برنامه ریزان و مدیران شهری به منزله مهمترین نهادهای درگیر در طراحی کالبد شهرها نقشی اساسی در افزایش تاب آوری جوامع شهری در برابر زمین لرزه دارند. هدف از انجام این تحقیق سنجش و ارزیابی میزان تاب آوری شهر نورآباد ممسنی در برابر مخاطر ه های طبیعی با تاکید بر زلزله است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای تی تک نمونه و واریانس یک طرفه انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که نواحی از نظر شاخص اقتصادی، کالبدی، نهادی و اجتماعی با یکدیگر تفاوت معناداری دارند و شهر نورآباد ممسنی از نظر تاب آوری کالبدی، اجتماعی و نهادی مطلوب و در بعد اقتصادی نامطلوب است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ابعاد تاب آوری ، مخاطر ه های طبیعی ، نورآباد ممسنی