جماعت گرایی بین متن و زمینه
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق بشر، دوره: 15، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 346
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-15-2_001
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400
چکیده مقاله:
جماعت گرایی به عنوان یکی از مکاتب مهم فلسفه سیاسی شناخته میشود. در واقع، این عنوانی است که اساسا مخالفان ایشان به آنها عطا کرده اند. در عین حال، مفاهیمی همچون «جماعت»، «سنت» و «خود» بین ایشان اشتراک دارد. علاوه بر آن، جماعت گرایان در نقد لیبرالیسم نیز هم داستان هستند، هرچند اختلافاتی بین خود ایشان نیز دیده میشود.از آن جا که جماعت گرایی به جهان فلسفه تحلیلی، که بر زبان و منطق تاکید دارد، متعلق است، انتظار میرود بر متن بیش از زمینه نظر داشته باشد. از سویی دیگر، تاکید بر «سنت» و «این جا و اکنون» نشان میدهد که به نوعی محلی گرا هستند و به زمینه بی وجه نیستند. همان گونه که جهانمشول گرایی به اشتراک ملاکها و ارزشها بین فرهنگهای مختلف نظر دارد، جماعت گرایی و زمینه گرایی به اقتضائات تاریخی و بومی توجه دارند. این مقاله درصدد نشان دادن این مطلب است که مطلب فوق در اندیشه جماعت گرایان به ابهام برگزار شده و از نظر روش شناختی، باید راه سومی بین متن و زمینه برگزیده شود. از دیدگاه نویسنده، نه تنها غنی سازی مفاهیم لیبرالی، از جمله حقوق بشر جهانشمول، ممکن است، بلکه این مسئله با تنوع فرهنگی و نوعی نسبی گرایی نیز پیوند میخورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید صادق حقیقت
استاد دپارتمان علوم سیاسی، دانشگاه مفید، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :