تامین انرژی روستاهای دورافتاده با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر بر مبنای مدیریت بار

تامین انرژی بارهای جدا از شبکه ی سراسری به طور سنتی با استفاده از دیزل ژنراتور انجام میگرفت. با توجه به مصرف قابل توجه سوخت در این دسته از تولیدکنندگان، بهره گیری از منابع انرژی تجدیدپذیر و ایجاد سیستمهای تامین انرژی ترکیبی مورد توجه قرار گرفت. این پژوهش به بررسی کنترل بار و زمان بندی مصرف بارهای الکتریکی، جهت افزایش قابلیت اطمینان این سیستمها پرداخته است. این امر با به حداقل رساندن ظرفیت نصب شده تجهیزات در سیستمهای تامین انرژی ترکیبی به کاهش هزینه های نصب و راهاندازی تجهیزات تجدیدپذیر در مناطق روستایی دورافتاده نیز کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

تامین انرژی مناطق دور افتاده ، تولیدات تجدیدپذیر ، انرژی بادی ، انرژی خورشیدی ، دیزل ژنراتور