نقد ادبیات مقاومت در ادبیات عرب

ادبیات مقاومت اصول مبارزاتی نسلی مقاوم و ظلم ستیز برای حفظ وطن، دین، فرهنگ، هویت وسنت های خود در برابر تجاوزگران و بیگانگانی است که به حریم ارزش های انسانی و ملی تجاوزمی کنند. ادبیات مقاومت این ظلم ستیزی و مبارزه را در قالب های مختلف شعری و ادبی ترسیم کرده وبه نسل های آینده منتقل می کند. این پایداری چهره ی انسانی عامی است که به هنگام ترسیم اشکالمختلف تضادهای زندگی انسان، در هیچ قالب ملی یا چارچوب اجتماعی خاص نمی گنجد. در این میان،با توجه به اوضاع نابسامان فلسطین، نویسندگان و شاعران، به عنوان سخنگوی مردم مظلوم وستمدیده، اقدام به سرودن و نوشتن، از ظلم و ستم وارده به مردم می کنند این پژوهش بر آن است کهادبیات مقاومت عرب را در دوره معاصر بررسی نماید.این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به نقد ادبیات مقاومت و مولفه های ادبیات مقاومت میپردازد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که احساس تعلق به سرزمین، دفع تجاوز و اشغال خارجیاز عوامل اصلی بروز عناصر مقاومت هستند. سرزمین، جنگ زدگان و آوارگان، قیام علیه تجاوزگر واشغالگر، انگیزه های دینی و قومی، شهادت، دشمن، آرمان گرایی و اعتراض به نادیده گرفتن ارزش هایجریان مقاومت، از مهمترین درون مایه های این ادبیات است.

کلیدواژه ها:

ادبیات مقاومت ، عرب ، ظلم ستیزی ، مبارزه