ارزیابی اصول توسعه پایدار مبتنی بر حمل و نقل عمومی (TOD) مطالعه موردی: میدان راه آهن

نزدیک به نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند و بیش از ۶۰ درصد کل تقاضای سالانه انرژی جهان نیز متعلق به شهرها است. پیش بینی می شود در صورت ادامه روندهای موجود جمعیت شهرنشین تاسال ۲۰۵۰ بین ۲,۵ تا ۳ میلیارد نفر و نسبت جمعیت شهرنشین به کل جمعیت جهان به دو سوم افزایش یابد (۲۰۱۳، SDSN) . بخش عمده ای از مصرف انرژی (فسیلی) در شهرها مربوط به بخش حمل و نقل است و پیش بینی می شود در صورت ادامه روندهای فوق مصرف انرژی در این بخش و در نتیجه میزان انتشار آلاینده های زیست محیطی ناشی از آن تا سال ۲۰۲۵، ۳۰ درصد افزایش یابد و تا سال ۲۰۵۰ دو برابر شود (۲۰۱۴، UITP). روندهای فوق موجب شده است که کاهش مصرف انرژی و تولید آلاینده های زیست محیطی به یکی از محورهای اصلی رویکردهای نوین توسعه پایدار شهری تبدیل شود. الگوی توسعه حمل و نقل عمومی محور، توسعه ای را به محوریت حمل و نقل عمومی پیشنهاد می دهد که در نهایت منجر به کاهش سفرهای شهری بویژه سفر با خودروی شخصی می گردد و به این ترتیب با کاهش مصرف انرژی به سمت پایداری حرکت می کند. طی بررسی بعمل آمده یکی از نقاط دارای پتانسیل بالا جهت ایجاد الگوی TOD در شهر تهران، میدان راه آهن بوده که محل تلاقی ایستگاه راه آهن برون شهری، ایستگاه مترو ، خطوط اتوبوس تندرو، فیدر و خطوط تاکسی مسقر در این میدان می باشد که منجر به تبدیل این میدان به یکی از نقاط مهم تبادل سفر گردیده است. در این مطالعه ضمن بررسی شرایط و اصول موردنیاز جهت توسعه این محل برمبنای حمل و نقل عمومی، ابتدا نیاز سنجی انجام شده و در نهایت نقاط قوت و کاستی های طرح معرفی و راهکارهای موردنیاز ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، حمل و نقل عمومی ، TOD