برآورد ارزش اقتصادی کارخانه داری با استفاده از رهیافت استون گری و روش ارزش افزوده

خانوار به عنوان نهاد بنیادی در هر جامعه و در چرخه­ی اقتصاد ملی، از یک طرف عرضه­کننده­ نیروی کار به بنگاه­ها در بازار نهاده ها و از سویی دیگر مصرف­کننده­ی کالاها و خدمات نهایی در بازار آن ها است. همچنین، خانوار تولیدکننده­ی بسیاری از کالاها و خدمات می­باشد که محصولات خانگی نامیده  می شود که ناشی از کار در خانه است. به­طور کلی،  کار خانگی با سه منظور خودمصرفی خانوار،  عرضه محصول به بازار برای کسب درآمد، و خانه­داری، انجام می گیرد. در این پژوهش ارزش اقتصادی کار خانه­داری برآورد شده است. از آنجا که هر خانوار برای حیات خود به حداقل زمان و حداقل مصرف  محصولات خانه­داری نیازمند است، در این پژوهش، از تابع تولید کاب داگلاس با لحاظ کردن دیدگاه استون­گری استفاده شده است. بر اساس یافته­های پژوهش، سهم ارزش اقتصادی کار خانه­داری، ۴ درصد از درآمد ملی سال ۱۳۹۴ برآورد گردیده است. این در حالی است که در همان سال سهم فعالیت­هایی نظیر زراعت – باغداری و دامداری به ترتیب ۸.۳۳ و ۵.۵۷ درصد از درآمد ملی بوده است

کلیدواژه ها:

ارزش اقتصادی کارخانه داری ، روش ارزش افزوده ، تابع تولید خانوار ، تابع مطلوبیت استون گری