نقش نقد قوه حکم در تبیین علیت تجربی در ایدئالیسم استعلایی کانت

 نقش نقد قوه حکم در تبیین علیت تجربی در ایدئالیسم استعلایی کانت را از دو منظر می توان مورد توجه قرار داد. یکی، از نظر تکمیل تبیین معنای علیت تجربی در آنالوژی دوم و آنتینومی سوم از نقد عقل محض و دیگری، تبیین ارتباط میان قانون پیشینی علیت تجربی با قوانین پسینی علیت تجربی. کانت در نقد قوه حکم با تاکید بر تمایز میان قانون پیشینی، قوام بخش و مطلقا ضروری علیت با قوانین پسینی، غیرضروری و تجربی علیت، تلاش می کند شکاف میان این دو دسته قانون را با اصل پیشینی و نظام بخش غایتمندی پر کند که اصول مکانیسم و ارگانیسم (غایت شناسی) از کاربردهای آن هستند و می کوشد بدین وسیله تبیین ایدئالیسم استعلایی خود از علیت تجربی را تکمیل کند که عبارت است از اینکه ما قانون عام علیت را مستقل از قوانین تجربی خاصی داریم که قرار است در تجربه کشف شوند و اینکه علیت همیشه به ادراک حسی برمی گردد. 

کلیدواژه ها:

علیت تجربی ، مکانیسم ، ارگانیسم ، غایتمندی ، اصل نظام بخش ، ایدئالیسم استعلایی