تحلیلی جامع از مفهوم سعادت نزد طوسی و رابطه آن با کمال و لذت
محل انتشار: دوفصلنامه متافیزیک، دوره: 7، شماره: 20
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MPHU-7-20_002
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
چکیده مقاله:
چکیده بنیان هر نظریه اخلاقی را مولفه های آن سامان میدهد. خواجه نصیرالدین طوسی، به عنوان نظریهپرداز اخلاقمحور، تحلیلهای نظاممندی از مولفههای اخلاقی ارائه کرده که سعادت یکی از آنهاست. رویکرد خواجه به سعادت، با دو تلقی همراه است: ۱. رویکرد عام که سعادت را دربرگیرنده انسان و مجردات تام میداند؛ ۲. رویکرد خاص که سعادت انسان را تحلیل میکند. شناساندن دومی، «لذت از سیرت حکیمانه» را پیش مینهد و ازاینرو خواجه، سعادت را در گرو زندگی حکیمانه میداند. تحلیل طوسی از سعادت، مولفههای «کمال» و «لذت» را پیش میآورد. ازاینرو تحلیل آنها جهت فهم جامع سعادت از منظر طوسی ضروری است. در مولفه کمال، ضمن تحلیل آن، نشان داده میشود که الگوهای اخلاقنگاری متنوع خواجه در طول هماند و از این منظر، هرم طولی مراتب کمال ترسیم میشود که از سلامت نفس تا مرتبه اتحاد و فنا را دربرمیگیرد. در تحلیل لذت، ضمن طبقهبندی جامع از تعاریف لذت، به تحلیل سهگانه خواجه از لذت پرداختهایم. ذومراتب بودن کمال و لذت نزد طوسی، با مراتب سعادت نزد وی سازگار است. سنجش دو گونه تعریف از سعادت، علاوه بر روشن کردن تمایز آنها، ترابط آنها را نیز واضح میسازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشته ابوالحسنی نیارکی
دانشگاه تهران
هاشم قربانی
دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین