مطالعه و بررسی امکان اقاله معامله متضمن تعهد به نفع شخص ثالث

هر طبق ماده ی ۱۹۶ قانون مدنی طرفین قرارداد اجازه دارند ضمن معامله ای که برای خود انجام میدهند تعهدی نیز به نفع شخص ثالث نمایند و بدین ترتیب خود را متعهد به ایفای تعهدی نمایند. نهاد تعهد به نفع شخص ثالث یکی از استثنائات اصلی نسبی بودن قراردادها می باشد که در پی توافق طرفین معامله حق مستقر برای شخص ثالث ایجاد میشود. پیرامون اقاله ی معامله ی متضمن تعهد به نفع شخص ثالث نظرات متفاوتی ابراز شده ولی با توجه به عدم مقرره ی صریح در این موضوع همچنان اختلاف نظرها ادامه دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی پیامد و اثری است که از نهاد تعهد به نفع شخص ثالث به ذینفع میرسد و نیز پرداختن به امکان اقاله ی معامله متضمن تعهد به نفع شخص ثالث توسط طرفین عقد و پاسخگویی به این مسئله است که در صورت اقاله ی معامله ی متضمن تعهد به نفع شخص ثالث حق ذینفع زایل خواهد شد یا خیر؟ نتایج تحقیق نشان میدهد با توجه به عقد بودن اقاله و با در نظر گرفتن اصل نسبی بودن قراردادها بدین بیان که آثار قراردادها منحصر به طرفین عقد و قائم مقام ایشان میباشد و نسبت به اشخاص ثالث موثر نخواهد بود، باید اعلام نمود، در معاملاتی که امکان اقاله وجود دارد ، اقاله نمیتواند حقوق اشخاصی که در انعقاد آن شرکت نداشته اند را زایل کند یا تعهدی به ضرر آنها ایجاد نماید و اثر آن تنها نسبت به قسمتی از قرارداد که مربوط به حقوق طرفین اقاله می باشد موثر است.

کلیدواژه ها:

تعهد به نفع شخص ثالث ، اصل نسبی بودن قراردادها ، اقاله ، تعهد ، قرارداد