ماهیت وقف

وقف در لغت به معنای، جلوگیری کردن، بازداشتن، گره زدن و .... است و در اصطلاح حقوقی برابر ماده ۵۶ق.م. وقف عقدی است که به ایجاب از طرف واقف به هر لفظی که صراحتا بر معنی آن دلالت کند و قبول طبقه اول از موقوفعلیه یا قائممقام قانونی آنها در صورتی که محصور باشد و یا وقف به مصالح عام است که قبول حاکم شرط است. بنا بر این وقف، عقدی دائمی و غیر قابل فسخ است و غیر قابل اقاله که با این خصوصیت عقد وقف از سایر عقود متمایز میشود. طبق قوانین قضایی ساسانیان دارایی های جهت استفاده در امور خاص توسط بانی قابل تخصیص بوده است. این دارایی ها توسط اولاد و اعقاب بانی قابل تغییر کاربری یا انتقال به غیر نبوده است دارایی های مذکور توسط بنیادهای نیکوکاری به منظور رستگاری روان بنیاد شده و درآمدهای حاصل از آن صرف کمک به تنگدستان و احداث تاسیسات عام المنفعه میشد. همین بنیادها بعدها الگویی برای وقف اسلامی شدند.

کلیدواژه ها:

وقف ، فقها ، شخصیت حقوقی ، تصرف