مطالعه ای بر عملکرد دیوار سبز در جهت کاهش اتلاف حرارتی: آزمون تجربی در اقلیم معتدل و مرطوب رشت

زمینه و هدف: بهینه سازی مصرف و جلوگیری از هدر رفت انرژی، یکی از پارامترهای مهم در طراحی ساختمان­های سبز و غیرفعال در راستای اهداف توسعه پایدار به شمار می­رود. تحقیقات اخیر توجه به مباحث مربوط به بهینه سازی انرژی و کاهش اتلاف حرارتی را نشان می­دهد. هدف اصلی مقاله حاضر، ارزیابی عملکرد حرارتی دیوار سبز و بهینه سازی مصرف انرژی بوده که در اقلیم معتدل و مرطوب رشت انجام گرفته است. روش بررسی: این مقاله به صورت آزمایش تجربی و میدانی بر روی یک ساختمان مسکونی دو طبقه دارای پوشش سبز انجام شده است. در این راستا، داده­های سه ساعته دما و رطوبت در محیط داخلی و خارجی ساختمان با استفاده از دستگاه دیتالاگر۹۸۵۸۳  MIC در فصل زمستان و تابستان ثبت گردید. یافته­ها: نتایج حاصل از آزمون تجربی نشان داد که که میانگین دما در محیط داخلی دیوار معمولی و دیوار سبز در فصل زمستان و فصل تابستان به ترتیب حدود ۳/۱۷ و ۱۸، ۵/۳۰ و ۲۸ درجه سانتی گراد است. بر این اساس، دیوار سبز در فصل زمستان توانست حدود ۷/۰ درجه سانتی گراد دمای داخلی را در مقایسه با دیوار معمولی گرم­تر نگه دارد. در فصل تابستان نیز مشخص شد که دیوار سبز قادر بود تا در حدود ۵/۲ درجه سانتی گراد دمای محیط داخلی را خنک­تر نگه دارد بحث و نتیجه گیری: یافته­ها نشان داد که دیوار سبز در فصل زمستان در مقایسه با دیوار معمولی حدود ۴ درصد و در فصل تابستان حدود ۹ درصد عملکرد حرارتی بهتری را از خود نشان داده است. به­طور کلی،دیوار سبز در آب و هوای معتدل هم در زمستان و هم در تابستان می­تواند رفتار حرارتی مناسبی را داشته باشد. در نهایت نیز مشخص شد که دیوار سبز در فصل تابستان در مقایسه با فصل زمستان می­تواند عملکردی ۵۰ درصد موثرتری را در کاهش تلفات حرارتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آزمایش تجربی ، دیوار سبز ، اتلاف حرارتی ، اقلیم معتدل و مرطوب رشت