جایگاه مدیریت محلی دربهبود سرمایه اجتماعی روستاییان درفراگرد گردشگری روستایی(موردمطالعه: بخش اسفندقه)

این پژوهش به وارسی جایگاه مدیریت محلی در بهبودسرمایه اجتماعی روستاییان در فراگرد گردشگری سکونتگاه های روستایی بخش اسفندقه پرداخته است. براینمبنا، این پژوهش اثرات ویژگی های درونی و ویژگی های بیرونی شاخص مدیریت محلی را برشش شاخص آگاهی اجتماعی، انسجام اجتماعی تشکل سازی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، شبکه و روابط اجتماعی و مشارکت اجتماعی را به مثابه متغیرهای اثرگذار؛ و ابعاد گردشگری روستایی همچون: محیطی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی زیربنایی به مثابه مولفه های اثرپذیر با روش کمی و پیمایشی و مبتنی بر ابزار پرسشنامه در سطح۳۷۰ خانوار و در ۳۰روستای نمونه تصادفی مورد واکاوی قرار داده است. پیآیند پژوهش آشکار ساخت، میان شاخصهای مدیریت محلی و سرمایه اجتماعی با ابعاد گردشگری سکونتگاه های روستایی ناحیه موردمطالعه رابطه مثبت و معنیداروجود دارد. افزون براین، شاخصهای اگاهی اجتماعی با ضریب ۰/۳۲۵، انسجام اجتماعی با ضریب ۰/۲۷۴، و اعتماد اجتماعی با ضریب ۰/۱۷۷ نقش بیشتری در بهبود گردشگری روستایی درسکونتگاه های روستایی در ناحیه مورد مطالعه دارند. همچنین، برمبنای ضریب استانداردشده آشکار شد، میان همه شاخص های مدیریت محلی و سرمایه اجتماعی به جز شاخص مشارکت اجتماعی همبستگی معنیداری با همه ابعاد گردشگری سکونتگاه های روستایی در ناحیه موردمطالعه وجود دارد. بدین ترتیب، توجه روزافزون به سرمایه اجتماعی روستاییان از راه اتخاذسیاستهای مناسب توسط مدیریت محلی برای بهبود فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی درزمینه گردشگری روستایی سکونتگاه های روستایی پیشنهادمی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت محلی ، سرمایه اجتماعی ، گردشگری روستایی ، بخش اسفندقه ، شهرستان جیرفت