نقش اعتماد درون سازمانی در افزایش توانمندسازی روانشناختی کارکنان (مورد مطالعه: اداره کل امور مالیاتی استان

چالش­های محیطی در عصر حاضر سازمان­ها را وادار نموده که همواره در جستجوی راه­هایی به منظور حفظ و بقای خود باشند. سازمان­ها به­منظور پاسخ به تغییرات محیطی به کارکنان توانمندتر از گذشته نیاز دارند،. یکی از عوامل زمینه­ای که می­تواند نقش به سزایی در توانمندسازی کارکنان داشته باشد، متغیر اعتماد می­باشد. به زعم توماس و ولتهاوس (۱۹۹۰) توانمندسازی نه تنها از ارزیابی فرد از وظایف کاری خود منتج می­شود بلکه به عوامل زمینه­ای مثل تعامل کارکنان با سرپرستان، همکاران و مرئوسان نیز بستگی دارد. پژوهش حاضر پیرامون بررسی نقش اعتماد درون­سازمانی در افزایش توانمندسازی روانشناختی کارکنان صورت گرفته است. جامعه آماری شامل ۷۳۰ نفر از کارکنان اداره کل امور مالیاتی استان گیلان و نمونه آماری شامل ۱۵۵ نفر می­باشد. در تحقیق حاضر از روش نمونه­گیری خوشه­ای دو مرحله­ای استفاده گردیده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. جهت تحلیل داده­ها از تکنیک های آماری رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل اطلاعات حاکی از این است، از سه مولفه اعتماد درون­سازمانی، ابتدا اعتماد جانبی و سپس اعتماد نهادی بیشترین نقش را در توانمندسازی روانشناختی داشته به طوری که در مجموع ۳۵ درصد در تبیین توانمندسازی روانشناختی کارکنان نقش داشته­اند. در تحلیل رگرسیون چندگانه، اعتماد عمودی نقشی در توانمندسازی روانشناختی نداشته است.

کلیدواژه ها:

اعتماد سازمانی ، اعتماد جانبی ، اعتماد عمودی ، اعتماد نهادی ، توانمندسازی روانشناختی